Όχι εσύ Ειρήνη

Ξαναγεμίζω με νερό το μπουκαλάκι που μέχρι πριν 3-4 μέρες είχε λεμονάδα για να κάνω καλύτερες τις εξετάσεις μου. Αλλά αν δεν καλμάρουν τα νεύρα μου, τα ηπατικά μου ένζυμα πάλι θα είναι ανεβασμένα. Αλλά τώρα είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτώ. Ευτυχώς η μικρή μου ηλικία μου επιτρέπει να αγνοήσω το πρόβλημα των προβληματικών μου εξετάσεων και να αφοσιωθώ σε άλλα, πιο επείγοντα. Πότε θα ξανασκεφτώ να γίνω πυροσβέστης; Μάλλον πέρασε και δεν ακούμπησε αυτό το όνειρο. Ακούμπησε δηλαδή αλλά και τι; Εγώ είμαι αυτός που μέρα με τη μέρα βρίσκει λόγους να μην είσαι μαζί του, αυτός που δεν σου έφερε το λουλούδι σου, που το κοντινότερο πράγμα που βρήκε ήταν μια σοκολάτα που πουλιέται παντού και ένα φύλλο. Μου προκαλείς αηδία. Όχι εσύ. Εσύ. Έσπασαν οι αδέξιες προσπάθειες μου για δέσιμο στον κυματοθραύστη σου, αποτελούμενο από παιδιάστικες αντιλήψεις και εγωισμό. 

Στρέψε τα μάτια σου στον ήλιο. Τι σε έφερε όλο αυτό τον δρόμο; Αν θες να γιατρευτείς, πρέπει να αποκαλύψεις την αλήθεια. 

Δεν φοβάμαι την αλλαγή. Αλλά με εκνευρίζετε. Πολλοί, αν όχι όλοι. Και δεν με πειράζει αν σας πειράζει, με πειράζει που σας πειράζει χωρίς επιχειρήματα, κάνετε ότι σας νοιάζει αλλά αρκεί μια φράση αγάπης για να πάθετε αμνησία, να μου δώσετε το χώρο μου μέχρι να σας πιάσει πάλι αυτή η ασυδοσία ενδιαφέροντος, κατά κανόνα ψεύτικο το βλέπω το τι κάνεις σας, αλλά ούτε και αυτό με νοιάζει τόσο, με νοιάζει να μη βλέπω την έκφραση σας όταν το λέω για αυτό το λέω εδώ, εδώ μπορώ να πω ότι γουστάρω και εσείς θα πείτε πως δεν πειράζει, εδώ τα γράφει αλλά δεν τα εννοεί, μπορεί να μην τα εννοώ αλλά τα γράφω και για να τα γράφω πάει να πει τα λέω από μέσα μου και η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως. Και ξέρω ότι αυτοί που δεν με ξέρουν καλά θα ξενιστούν, αυτοί που με ξέρουν θα ανησυχήσουν αλλά όχι πολύ, έχω γράψει και χειρότερα, όλοι σας θα έπρεπε να κοιτάξετε αμίλητοι και ήρεμοι, ψυχραιμία γαμώτο, όταν κάποιος χτυπάει και αιμορραγεί, ακόμα κι αν κινδυνεύει να πεθάνει, πρέπει να δείχνουμε ψυχραιμία, αλλιώς δεν βοηθάς, μόνο με πρήζεις, μου χαλάς την ηρεμία που δεν έχω, φαντάσου δηλαδή, κουράστηκες; κουράστηκα κι εγώ. 

Όσο δυνατά έρχονται(τόσο δυνατά θα τους χτυπάω).

Νιώθω λες και παίζω στο Death and the city. Είμαι μία ηλίθια που γράφει και καλά σοφά αποφθέγματα σχετικά με το θάνατο. Μου έχει κολλήσει η χειμερινή λωρίδα. Και αν και στεναχωριέμαι λίγο που θα αλλάξει πια ο Ιλισός για μένα, αν μετράμε την πρόθεση ακόμα, τότε δεν μου αξίζει. Περνάνε οι μέρες και μαθαίνω.