Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Κόκκινο



Κοντά στα γενέθλια σου. Μια μέρα διαφορά, σιγά. Θα τα φέρω μαζί. Δεν θα τα πάρει κανείς. Πφφ δεν θα γράψω για σένα πάλι, με κούρασαν τα ίδια και τα ίδια.
Θέλω να πάρω τα χέρια μου, να τα χαράξω και να αρχίσω να σέρνω τους καρπούς μου στην οθόνη, και να αρχίσουν να κοκκινιζουν οι εικόνες, τα γράμματα, το άσπρο της υπόλοιπης κενής σελίδας από την αηδία αυτή που διαβάζεις. Και να έχω μπροστά μου, μετά από λίγο, μια κόκκινη οθόνη, με αμυδρά σχήματα από πίσω. Και να φωτίζομαι από το κόκκινο φως. Να βλέπω κόκκινο. Δεν μ’ αρέσει τόσο το κόκκινο σα χρώμα αλλά δεν έχω άλλο χρώμα μέσα μου. Μόνο κόκκινο.
Μετά θα αφήσω τα χέρια μου να πέσουν στο πληκτρολόγιο και να βλέπω το αίμα να γεμίζει τα κενά, θα περιμένω μέχρι να γεμίσουν όλα. Να είμαι μια λίμνη με νησιά το έντερ, το αλτ, το F8. Και μετά το ποντίκι. Αυτό θα το αλείψω σιγά σιγά, μεθοδικά. Είναι μαύρο οπότε θέλει 2 και 3 χέρια.
Ε μετά θα πάω να πλυθώ γιατί θα με φωνάξουνε για μεσημεριανό. Μην τρομάξουνε κιόλας οι άνθρωποι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου