Δεν το πιστεύω

Τα δέντρα και τα νερά με συγχωρούν. Εσύ γιατί δεν μπορείς να με συγχωρήσεις; Θεέ μου, πόσο άσχημα ήταν σήμερα το βράδυ; Και πόσο άσχημα ήταν σήμερα το βράδυ; Ναι το ίδιο έγραψα γιατί ήταν πολύ άσχημα. Ήταν πολύ. Ακόμα είναι γιατί, ακόμα είναι βράδυ και δεν νυστάζω. Και δεν μπορώ να σου μιλήσω. Και δεν μπορώ να μιλήσω σε κανένα. Φρόντισα να τσακωθώ με όλους και, όσοι τη γλύτωσαν, φρόντισα να τους κουράσω και να τους κάνω να απηυδήσουν μαζί μου. Και τώρα δεν μπορώ να μιλήσω. Ήταν να μιλήσω με τη φίλη μου αλλά αυτή είχε άλλα ενδιαφέροντα σήμερα. Και ήταν να μιλήσω με τους φίλους μου αλλά δεν είχε χώρο για μένα σε κείνο το τραπέζι. Πραγματικά, καθόλου χώρο. Και έτσι δεν μίλησα με κανέναν. Μετά προσπάθησα να μιλήσω με σένα που ήθελα αλλά εσύ ήσουν ήδη στον κόσμο σου. Και δεν είπα τίποτα. Ήρθα σπίτι. Δεν είναι ωραία στο σπίτι μου, στο ‘πα; Σήμερα δεν θα ήταν ωραία πουθενά μάλλον. Τι κούραση θεέ μου. Πολύ κούραση, καθόλου νύστα. Και πολλές μύξες. Ο φίλος μου έχει δίκιο. Δεν γίνεται να φτιάξει τίποτα. Με τίποτα. Και εγώ σε πρήζω τσάμπα. Βασικά τσάμπα όλα. Και το πρήξιμο, και τα σχέδια, και οι πολύωρες συζητήσεις, και τα τραγούδια που ψάχνω να βρω, και το άγχος μην δεν σε δω, και το άγχος μη σε δω, και οι απελπισίες, οι πολύπλοκες σκέψεις περί οικονομικών και κοινωνικών κριτηρίων, οι απογοητεύσεις, οι ελπίδες, οι χαρές μετά από ωραία πράγματα, το ξενέρωμα μετά από τις φαεινές σου ιδέες, όλοι οι τσακωμοί, όλο το βρισίδι που τρώω, κάθε απαξιωτικό βλέμμα από διάφορους και διάφορες, τσάμπα οι τύψεις μου, τσάμπα η απόφαση μου, τσάμπα η κούραση, τσάμπα η πίστη μου ότι κάνω αυτό που θέλω, τσάμπα οι αμφιβολίες, τσάμπα η σιγουριά μου, τσάμπα η δίαιτα που έλεγα να κάνω. Τσάμπα. Ξερνάω αίμα. Θέλω να κάνω εμετό. Εμετό. Να βγάλω ότι έφαγα. Να συνεχίσω όμως. Να βγάλω μετά αυτά που σκέφτομαι. Όλα με ένα μεγαλειώδες ξέρασμα. Και να συνεχίσω. Μετά να βγουν όλα αυτά που αισθάνομαι. Και να ξερνάω και να αδειάζω. Και όταν επιτέλους θα έχει τελειώσει ο εμετός και μπροστά μου θα στέκεται αυτό το φριχτό συνονθύλευμα από αηδίες, τότε θα ανασάνω βαθιά, θα κοιμηθώ και όταν ξυπνήσω θα αρχίσω να σκέφτομαι και να νιώθω από την αρχή. Τότε μπορεί να έχουν αξία και τα συναισθήματα μου και οι σκέψεις μου και το φαί μου. 

Έλα όμως που ακόμα δεν μπορώ να κοιμηθώ. Τι θα κάνω που δεν μπορώ να κοιμηθώ;