Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

https://www.youtube.com/watch?v=iRUD2Daz5q8



Ακόμα περιμένω τηλέφωνο από τη γραμματέα σου. Λέω δε μπορεί, τώρα θα με πάρει, τώρα θα με πάρει. Περιμένω να με πάρεις να μου πεις ότι έχει γίνει κάποιο λάθος, ότι δεν ισχύουν όλα αυτά. Ότι όλα έγιναν καταλάθος, ότι κάτι έχω καταλάβει στραβά. «Με συγχωρείτε κύριε Γ. αλλά έχει γίνει κάποιο λάθος, δεν ενδιαφερόμαστε άλλο για αυτά που προσφέρετε. Ευχαριστούμε για το χρόνο σας.» Περιμένω να συνειδητοποιήσεις επιτέλους αυτό που εγώ έχω καταλάβει καιρό: Δεν είναι η κοιλιά μου για τρίψιμο στους κοιλιακούς σου. Ούτε το σκαμμένο μου δέρμα για να συγκρίνεται με (με βαριά ρωσική προφορά) ‘‘το πολύ καλό κουντεπιέ σου’’. Ίσως καθυστερεί το τηλέφωνο επειδή έμπλεξα(και έμπλεξες) στη γραφειοκρατία σου. Με βολεύει, δεν λέω. Το πιο καλόβολο μπλέξιμο, καλή μου. Αλλά κάποια στιγμή θα ξεμπερδευτείς, θα δεις με τα μάτια μου(είμαι ειδικός σ’ αυτό) και τότε αλίμονο μου. Μακάρι να ήμουν έξυπνος σαν και σένα. Αν ήμουν, θα έσκαγα και θα σε άφηνα να βρεις μόνη σου την άκρη. Και μέχρι να τη βρεις θα σου κόλλαγα σα βδέλλα. Σιχαίνομαι όμως τα παράσιτα. Ίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου