Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Όσο κάνω διάλλειμα

Τους δρόμους στους ώμους. Και για του λόγου το αληθές: ραπ ρε

Δεν θα κοιμηθώ σήμερα, θα διαβάσω. Γιατί τέτοιος είμαι. Τόσο χάρντκορ. Για όσους το ζούνε όπως το ζούμε, το κάνουν όπως το κάνουμε και βλέπουν ότι βλέπουμε.

Κανείς δεν κοιμάται τώρα. Είμαι σίγουρος. Αρκεί μια ανοιχτή μπαλκονόπορτα για να συνδεθώ στο αστικό ίντερνετ που αντί για σελίδες έχει αληθινές λεωφόρους, αντί για διευθύνσεις έχει στέκια και φαγητάδικα, αντί για διαφημίσεις έχει διαφημίσεις που μπορείς να σκίσεις και να βάψεις, αντί για προφίλ έχει ανθρώπους που αντί για κακά κόμεντ παίζουν ξύλο και μαχαιρώνουν, εδώ δεν παίζουν τσόντες, για να καυλώσεις ή βρίσκεις γκόμενα ή πας στο γήπεδο, στην πόλη τα λινκ σου είναι τα λεωφορεία και τα μετρό αν έχει(ή τα ποδήλατα) και το ιστορικό σου είναι η μνήμη σου και ότι και να κάνεις δεν μπορείς να το διαγράψεις, ούτε και χρειάζεται όμως, δεν θα το διαβάσει κανείς αν δεν θες. Εδώ οι ιοί είναι πολλοί και σε κυνηγούν όλη την ώρα, πρέπει να προσέχεις. Για αντιβάιρους το μόνο που έχεις είναι το μυαλό σου και η ανθρωπιά σου, γιατί δεν είσαι πρόγραμμα, είσαι άνθρωπος, αν δεν το έχεις προσέξει ακόμα, στο λέω να το ξέρεις και το λέω και σε μένα γιατί ο προγραμματισμός μου μου επιτρέπει να εξελίσσομαι και να γίνομαι ό,τι θέλω, ευτυχώς δεν πιστεύω στο Θεό για να μου πει τι να είμαι, οπότε από πρόγραμμα αποφάσισα να γίνω άνθρωπος, να παίρνω εντολές μόνο κατά βούληση και να τις παραβαίνω αν δε μου κάνουνε και να δίνω κι εγώ εντολές αν χρειάζεται, ελπίζω να τις ακολουθήσουνε όλοι.

Έλεγα λοιπόν, πως το κράτος, τι είναι; Είναι η μορφή οργάνωσης που κρίνεται και απαραίτητη θα έλεγε κανείς για να οργανωθούν και να εξασφαλιστούν αποτελεσματικά οι υλικές προϋποθέσεις για να υπάρχει ευμάρεια στον πληθυσμό που το συγκροτεί. Ή μια τέτοια μαλακία τέλος πάντων.

Και κάτι άλλο έλεγα, τι ήταν; Α, ναι, τι θα πει πληθυσμοί; Γιατί υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε πληθυσμούς; Υπάρχουν λόγοι αλλά δεν είναι οι συνήθως σχολιαζούμενοι. Οι πληθυσμοί μπορούν να χωριστούν:
σε ηλικίες γιατί έχουν διαφορετικές ανάγκες,
σε χοντρούς και λιγνούς γιατί είναι αστείο,
σε άντρες και γυναίκες γιατί οι γυναίκες έχουν περίοδο και θέλουν ολόκληρη βιομηχανία σερβιετών,
σε εργαζόμενους και άνεργους γιατί στους άνεργους πρέπει να βρούμε δουλειά,
σε άτομα με κινητικά και νοητικά προβλήματα ή όχι, γιατί τα αμεα θέλουν ειδική αντιμετώπιση για να μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία
σε άτομα με γυαλιά και σε άτομα χωρίς γιατί με γυαλιά απαγορεύεται να τα δέρνεις
και άλλοι τέτοιοι διαχωρισμοί.

Σίγουρα πάντως δεν διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε χρώματα, φυλές και τέτοια. Κυρίως γιατί είμαστε μαλάκες και κομπλεξικοί όταν το κάνουμε. Σίγουρα ένας μαύρος είναι ένας μαύρος και ένας άσπρος είναι ένας άσπρος. Σιγουρότατα έχουν διαφορετική απόχρωση δέρματος και ακόμα πιο σίγουρα, σε ποσοστό 100% χωρίς περιθώριο λάθους το μόνο που παίζει ρόλο σε αυτό είναι η μελανίνη. Και τίποτε άλλο.

Όταν γίνομαι τόσο συναισθηματικός κλαίω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου