Ειλικρινής μεταμέλεια του κώλου

Μια από τις μεγάλες αλήθειες της ζωής είναι ότι ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθά. Αυτό μου το έχει μάθει η μαμά μου που τα έκανε και τα δύο αρκετά συχνά απ’ όσο ξέρω.

Που το βρήκες αυτό το βιβλίο; Αναρωτιέμαι. Που το βρήκες; Μπορεί να το αγόρασες, μπορεί να στο έδωσαν. Γιατί αναρωτιέμαι; Από πότε απαγορεύονται τα ποιήματα; Στην τύχη εντελώς συνειδητοποίησα ότι είμαι αυτός που είναι λάθος στην ιστορία. Δε ζητάω συγγνώμη όμως, λένε αν κάνεις λάθος το αμέσως επόμενο είναι να το παραδεχτείς. Δεν θέλω να ξέρω αυτούς που το λένε αυτό.

Το ξέρετε ότι είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε θάνατο; Από τον ίδιο το θεό παρακαλώ. Δεν μας αφήνει να ζήσουμε για πάντα γιατί ξέρει ότι θα τον βρούμε και θα τον σκοτώσουμε. Πήρε την ψυχή μας και τη χώρισε σε εκατομμύρια κομμάτια, μας άφησε όλους λειψούς να ψάχνουμε τους υπόλοιπους πεμπτουσιωτές, μας χώρισε τόσο που δε νιώθουμε όταν πεθαίνουν τα υπόλοιπα κομμάτια της ψυχής μας. Κάθε φορά που γεννιέται ένα παιδί ξέρουμε ότι κάπου, κάποιος σκότωσε κάποιον, κάποιος διέπραξε φρικτά εγκλήματα, αλλιώς πώς θα μπορούσε να μπει στο παιδί μας το θραύσμα που του αναλογεί; Είναι σατανική πράξη η γέννηση ενός καινούργιου ανθρώπου. (Το θέμα είναι να βρούμε το θεό και να τον σκοτώσουμε. Αυτό είναι το θέμα). Ήταν μια ψυχή εντάξει; Ας πούμε ότι υπάρχει αυτό το πράγμα που λέγεται ψυχή και ήταν μια μεγάλη. Και την πήρε ο θεός που δεν είναι θεός απλά έχει τη γνώση θεού και με φρίκη και τρόμο τη χώρισε σε κομμάτια για να γεμίσει τους ανθρώπους που έφτιαξε, για να τους κάνει όντα. Απλά για το χάβαλο. Και έφτιαξε ανθρώπους και έχουν ένα κομμάτι ψυχής όλοι. Κάθε φορά όμως πρέπει για να βγούνε κι άλλοι, να ξαναχωρίζεται η ψυχή(η χελώνα) αυτή. Και έτσι μόνο με το θάνατο και την αηδία μπορείς να φτιάξεις νέους ανθρώπους. Αν πεθάνει ο θεός δεν θα καταφέρουμε τίποτα απλά θα έχει ενδιαφέρον.

Δεν πιστεύω στην ψυχή γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτό το πράμα. Και δεν με νοιάζει και να μάθω. Θέλω να πάρω τον εαυτό μου, να πάρω το μυαλό του και την καρδιά του και να φτιάξω όμορφα πράγματα. Και μετά να τα βλέπω και να χαίρομαι. Και μετά να τα χαίρονται και οι άλλοι και να είμαστε χαρούμενοι που υπάρχουν ωραία πράγματα και ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε αυτοί που τα φτιάξαμε. Ίσως η γνώση να μην έχει ταβάνι και οι δυνατότητες των γνώσεων που αποκτάς να μην τελειώνουν ποτέ. Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Κανείς δεν ξέρει και μη μου το παίζετε έξυπνοι.

Βαρέθηκα. Κι εσείς; Συμφωνώ.

Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φλερτ. Εμετός. Βόλτα. Εμετός. Χάπια. Εμετός. Πόδια. Εμετός. Μπάσκετ. Εμετός. Δουλειά. Εμετός. Σινεμά. Εμετός. Φωτάκια. Εμετός. Σιντριβάνι. Εμετός. Ποδήλατο. Εμετός. Πελματογράφημα. Εμετός. Θεατρική. Εμετός. Εγκεφαλικός. Εμετός. Τι να πεις; Νευρική ανορεξία για ζωή. Κλινική κατάθλιψη για στυλ. Και πλατυποδία για το χάβαλο.

Είμαστε χαβαλέδες.