Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Διαταγή νο1: Εκφοβισμός

https://www.youtube.com/watch?v=i1n3TyT4EN8

Θα αφήσω στην άκρη τα φανταστικά σενάρια. Αν και έχουν πλάκα. Σε είδα σήμερα το πρωί, σε είδα και όταν σου μίλησα δεν ήξερα τι να σου πω. Χτες σε έψαχνα να σου μιλήσω και σήμερα δεν ήξερα τι να σου πω. Δεν θα έρθω να σε βρω γιατί φοβάμαι πως δεν θα έχουμε τίποτα να πούμε. Η πρώτη διαταγή είναι ο εκφοβισμός.

Αναγκαίο να διασπάσεις την ψυχολογία του εχθρού, να τον κάνεις να μην έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, να χάσει την αυτοσυγκέντρωση του, να αμφιβάλλει για τον σκοπό του, για τα μέσα που χρησιμοποιεί και για το αν θα καταφέρει να επιτύχει. Από τη στιγμή που δεν στέκεται σταθερός μπροστά σου μπορείς να τον μετακινήσεις προς τα εκεί που θες πιο εύκολα, να τον έχεις  πιο δεκτικό, να τον καταδιώξεις, και εν τέλει να τον κάνεις να χάσει κάθε θέληση για μάχη, να θέλει μόνο να επιβιώσει.

https://www.youtube.com/watch?v=uudKrJ--BjE

Η επιβίωση μου εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα τρέξω; Σκοπός που τρώω είναι μόνο η επιβίωση; Γιατί οι άνθρωποι θεωρούν σημαντικό να επιβιώνουν; Γιατί ο άνθρωπος επιμένει να διαιωνίζει το είδος του; Άμα σταματούσαμε όλοι να κάνουμε παιδιά τι κακό θα συνέβαινε; Δεν μπορώ να καταλάβω αφού υποτίθεται οτι είναι απλά ένστικτο επιμένουνε όλοι να κάνουνε παιδιά, ή ακόμα πιο πολύ, οτι το να κάνεις παιδιά είναι πολύ σημαντικό. Κι εγώ θέλω να κάνω αλλά επειδή μ' αρέσουν τα παιδιά, επειδή τα συμπαθώ που είναι μικρά και αθώα και γλυκούλικα, δεν θέλω να κάνω για να αφήσω κάτι στον κόσμο. Αν δεν κάναμε παιδιά ίσως χαιρόμασταν τη ζωή περισσότερο, ή αν κάναμε πολύ λίγα ξέρω γω και να τα προσέχανε πολλές οικογένειες μαζί. Δεν είναι στ' αλήθεια σημαντικό να συνεχίζει να υπάρχει το ανθρώπινο είδος, είναι απλά ένστικτο που φτιάχτηκε πολύ παλιά και δεν έχει λογική. Εγώ σα Γιώργος πολύ που χέστηκα για τον αν θα υπάρχει ανθρωπότητα σε 100 χρόνια. Νοιάζομαι μόνο εγκυκλοπεδικά. Νοιάζομαι στη βάση του ΑΝ υπάρχει τότε ανθρωπότητα τότε, ας ζει σε καλές συνθήκες, αυτό ναι, αλλά δε χρειάζεται αληθινά να υπάρχει. Μπορούμε απλά να γεράσουμε μαζί και μετά να πεθάνουμε, τόσο απλά, όλα τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε κάτι να λέμε.

Έλα να γεράσουμε μαζί. Κι ας μην κάνουμε παιδιά. Ή αν κάνουμε να κάνουμε λίγα. Ή κανένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου