Το ξέρω πως το να γράφω συνέχεια είναι κουραστικό.
Αλλά επειδή δεν μπορώ να σου μιλήσω.
Και επειδή δεν μπορώ να σε δω.
Και επειδή δεν φτάνω να σ' ακουμπήσω.
Και επειδή δεν μπορώ να μυρίσω την απαλότητα σου.
Και επειδή δεν μπορώ να γευτώ τ' αηδιαστικά σου χνώτα.
Θα ανεβάζω m83 κάθε βράδυ, τέτοια ώρα ή και αργότερα, τα ίδια τραγούδια, που μου θυμίζουν τα ίδια πράγματα και ούτε καν εσύ δεν θα ξέρεις τι εννοώ, αλλά δεν μπορώ να σου εξηγήσω, οπότε θα ανεβάζω τα ίδια τραγούδια, θα ακούω τα ίδια λόγια ξανά και ξανά, θα κοιτάω έξω απ' το παράθυρο τους ελάχιστους περαστικούς και θα σε σκέφτομαι.
Αλλά επειδή δεν μπορώ να σου μιλήσω.
Και επειδή δεν μπορώ να σε δω.
Και επειδή δεν φτάνω να σ' ακουμπήσω.
Και επειδή δεν μπορώ να μυρίσω την απαλότητα σου.
Και επειδή δεν μπορώ να γευτώ τ' αηδιαστικά σου χνώτα.
Θα ανεβάζω m83 κάθε βράδυ, τέτοια ώρα ή και αργότερα, τα ίδια τραγούδια, που μου θυμίζουν τα ίδια πράγματα και ούτε καν εσύ δεν θα ξέρεις τι εννοώ, αλλά δεν μπορώ να σου εξηγήσω, οπότε θα ανεβάζω τα ίδια τραγούδια, θα ακούω τα ίδια λόγια ξανά και ξανά, θα κοιτάω έξω απ' το παράθυρο τους ελάχιστους περαστικούς και θα σε σκέφτομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου