https://www.youtube.com/watch?v=2D4mDTQzMl8
Αν πω σε κάποιον οτι είμαι πολύ στεναχωρημένος δεν θα του κάνει καθόλου εντύπωση. Και μου κάνει πολύ εντύπωση αυτό. Δεν θεωρώ οτι το να είναι κάποιος στεναχωρημένος μπορεί να είναι το στάτους κβο του. Βασικά δε γίνεται. Το να είσαι στεναχωρημένος προκαλείται από κάτι, πάντα συμβαίνει αυτό ανεξάρτητα με το αν εσύ αναγνωρίζεις τι και γιατί και πως και τέτοια.
Κι όμως όταν λέω πως είμαι πολύ στεναχωρημένος πολύ σπάνια με ρωτάνε γιατί. Το θεωρούν αυτονόητο οτι είμαι στεναχωρημένος, για την ακρίβεια βλέπω να παίρνουν ένα ύφος σαν να λένε, ναι σωστά είσαι πολύ στεναχωρημένος, το 'χα ξεχάσει. Μου φαίνεται πολύ παράξενο. Εγώ δεν το θεωρώ λογικό να είμαι στεναχωρημένος, απλά είμαι. Η Ιωάννα για παράδειγμα (ατυχές παράδειγμα) το θεωρεί συνηθισμένο, λογικό και αχρειάστο να αναρωτηθούμε γιατί.
Η ουσία του να είσαι κάπως είναι το γιατί είσαι, εγώ αυτό νομίζω. Κι όμως κανείς δεν επιμένει στο γιατί. Κι εγώ δεν εξηγώ γιατί για να εξηγήσω πρέπει να επιμείνει κάποιος αλλιώς νιώθω οτι τον πιέζω να ακούσει ιστορίες που δεν τον ενδιαφέρουν. Και δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Όταν μου λες πως είσαι στεναχωρημένος θα σε ανακρίνω και θα σε καταδιώξω μέχρι να μάθω γιατί. Και επειδή είμαι περίεργος αλλά και γιατί η δήλωση ενός συναισθήματος δεν λέει κάτι. Ντάξει, είσαι στεναχωρημένος, ή χαρούμενος ή γουατέβερ, ωραία, για να το λες, κάτι σε απασχόλησε-επηρέασε ή οτιδήποτε και η ουσία της καταστάσεως είναι αυτή. Τι σε επηρέασε και πως, ούτως ώστε, αν είσαι στεναχωρημένος να μάθουμε τι σε στεναχώρησε για να το αναλύσουμε για να μη σε στεναχωρεί άλλο (αν γίνεται) ή απλά για να το συζητήσουμε για να μη στεναχωριέσαι μόνος σου και αν είσαι χαρούμενος (ίου) να μάθουμε τι σε χαροποιεί για να μοιραστείς τη χαρά σου και να την παρατείνεις όσο γίνεται.
Μάλλον είναι θέμα μοιρασιάς. Όχι τόσο πρακτικό με την έννοια της συμβουλής. Να σου πω αυτό να μου πεις τι να κάνω. Να σου πω αυτό γιατί το σκέφτομαι συνέχεια και πρέπει να κάνω ένα pressure relieveness μπας και μπορέσω να ηρεμήσω.
Βέβαια από την άλλη όταν οι άνθρωπoι γύρω σου είναι χαρούμενοι με κάτι άσχετο εσού δε νομίζω οτι χρειάζεσαι και πολύ, εγώ δηλαδή έτσι νιώθω συνήθως, άμα περνάνε καλά κι εσύ είσαι σε άλλη φάση, καλύτερα να μην τους μιλάς και να μη σου μιλάνε γιατί θα τους χαλάσεις τη χαρά και θα χαλάσουν και τη δικιά σου επειδή μετά θα στεναχωριέσαι που τους χάλασες τη χαρά.
Συμπέρασμα:
Αν εισαι στεναχωρημένος σκάσε, αν είσαι χαρούμενος μίλα, αν είναι ο άλλος στεναχωρημένος μίλα, αν είναι ο άλλος χαρούμενος σκάσε.
Ή αλλιώς κωδικοποιημένα
Μιλάς όταν: α) είσαι χαρούμενος, β) είναι στεναχωρημένος
Σκας όταν: α) είσαι στεναχωρημένος, β) είναι χαρούμενος.
Αν πω σε κάποιον οτι είμαι πολύ στεναχωρημένος δεν θα του κάνει καθόλου εντύπωση. Και μου κάνει πολύ εντύπωση αυτό. Δεν θεωρώ οτι το να είναι κάποιος στεναχωρημένος μπορεί να είναι το στάτους κβο του. Βασικά δε γίνεται. Το να είσαι στεναχωρημένος προκαλείται από κάτι, πάντα συμβαίνει αυτό ανεξάρτητα με το αν εσύ αναγνωρίζεις τι και γιατί και πως και τέτοια.
Κι όμως όταν λέω πως είμαι πολύ στεναχωρημένος πολύ σπάνια με ρωτάνε γιατί. Το θεωρούν αυτονόητο οτι είμαι στεναχωρημένος, για την ακρίβεια βλέπω να παίρνουν ένα ύφος σαν να λένε, ναι σωστά είσαι πολύ στεναχωρημένος, το 'χα ξεχάσει. Μου φαίνεται πολύ παράξενο. Εγώ δεν το θεωρώ λογικό να είμαι στεναχωρημένος, απλά είμαι. Η Ιωάννα για παράδειγμα (ατυχές παράδειγμα) το θεωρεί συνηθισμένο, λογικό και αχρειάστο να αναρωτηθούμε γιατί.
Η ουσία του να είσαι κάπως είναι το γιατί είσαι, εγώ αυτό νομίζω. Κι όμως κανείς δεν επιμένει στο γιατί. Κι εγώ δεν εξηγώ γιατί για να εξηγήσω πρέπει να επιμείνει κάποιος αλλιώς νιώθω οτι τον πιέζω να ακούσει ιστορίες που δεν τον ενδιαφέρουν. Και δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Όταν μου λες πως είσαι στεναχωρημένος θα σε ανακρίνω και θα σε καταδιώξω μέχρι να μάθω γιατί. Και επειδή είμαι περίεργος αλλά και γιατί η δήλωση ενός συναισθήματος δεν λέει κάτι. Ντάξει, είσαι στεναχωρημένος, ή χαρούμενος ή γουατέβερ, ωραία, για να το λες, κάτι σε απασχόλησε-επηρέασε ή οτιδήποτε και η ουσία της καταστάσεως είναι αυτή. Τι σε επηρέασε και πως, ούτως ώστε, αν είσαι στεναχωρημένος να μάθουμε τι σε στεναχώρησε για να το αναλύσουμε για να μη σε στεναχωρεί άλλο (αν γίνεται) ή απλά για να το συζητήσουμε για να μη στεναχωριέσαι μόνος σου και αν είσαι χαρούμενος (ίου) να μάθουμε τι σε χαροποιεί για να μοιραστείς τη χαρά σου και να την παρατείνεις όσο γίνεται.
Μάλλον είναι θέμα μοιρασιάς. Όχι τόσο πρακτικό με την έννοια της συμβουλής. Να σου πω αυτό να μου πεις τι να κάνω. Να σου πω αυτό γιατί το σκέφτομαι συνέχεια και πρέπει να κάνω ένα pressure relieveness μπας και μπορέσω να ηρεμήσω.
Βέβαια από την άλλη όταν οι άνθρωπoι γύρω σου είναι χαρούμενοι με κάτι άσχετο εσού δε νομίζω οτι χρειάζεσαι και πολύ, εγώ δηλαδή έτσι νιώθω συνήθως, άμα περνάνε καλά κι εσύ είσαι σε άλλη φάση, καλύτερα να μην τους μιλάς και να μη σου μιλάνε γιατί θα τους χαλάσεις τη χαρά και θα χαλάσουν και τη δικιά σου επειδή μετά θα στεναχωριέσαι που τους χάλασες τη χαρά.
Συμπέρασμα:
Αν εισαι στεναχωρημένος σκάσε, αν είσαι χαρούμενος μίλα, αν είναι ο άλλος στεναχωρημένος μίλα, αν είναι ο άλλος χαρούμενος σκάσε.
Ή αλλιώς κωδικοποιημένα
Μιλάς όταν: α) είσαι χαρούμενος, β) είναι στεναχωρημένος
Σκας όταν: α) είσαι στεναχωρημένος, β) είναι χαρούμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου