βέρι ντίσκο

Τέρμα οι χαρές, κούρασες.

Μετριούνται οι ώρες που περνάω στο κρεβάτι χωρίς να κοιμάμαι; Σίγουρα. Αν κάτσω να μετρήσω όμως τις ώρες που περνάνε ενώ θέλω να κάνω κάτι άλλο από αυτό που κάνω, τότε θα είναι αμέτρητες. Ήδη ξενέρωσα και ξαναεθουσιάστηκα και ξαναξενέρωσα για όλα όσα υπάρχουν στο πρόγραμμα μου.

Για τα ποιήματα της Φαίδρας
Για το πάρτυ μας
Για τη Μαίρη μου
Για τη σειρά που θα γυρίσουμε με την Ελένη
Για το ραπ πάρτυ μας
Για όλα

οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολα.

Νομίζω πάλι πως θέλω να κάνω εμετό. Δεν είναι αηδία. Είναι οτι αυτό το είδος σκέψης πραγματικά να έχει αντίκτυπο στο στομάχι μου. Και θέλω να κάνω εμετό. Θέλω να κάνω εμετό εμετό και μετά να σκουπίσω το στόμα μου και να ρουφήξω τα υγρά από τα δόντια μου που θα είναι θεόπικρα (μα δεν υπάρχει θεός χα) και να τα καταπιώ και να μου ξαναέρθει εμετός και να τον πνίξω και μετά από τα νεύρα μου που τον έπνιξα να τρέξω και να μην πονάει το πόδι μου και να πιαστεί η ανάσα μου τόσο που να πονάνε τα πνευμόνια μου και να μου ξανάρθει εμετός και τότε δεν θα τον κρατήσω γιατί λαχανιασμένος να κάνεις εμετό είναι πολύ δύσκολο και θα κάνω αλλά θα θέλω να πάρω ανάσα κι έτσι θα πνιγώ στον εμετό μου και θα βήχω επειδή θα έχει πάει οξύ στα πνευμόνια μου και ίσως πεθάνω αλλά άμα δεν πεθάνω θα ξερνάω και από το στομάχι και από τα πνευμόνια και τότε σίγουρα δεν θα αρέσω στην Αφροδίτη που θα είμαι ένα σκουλίκι που ξερνάει οξέα και μισοχωνεμένα φαγητά και ουρλιάζει.