Σιχαίνομαι του ανθρώπους που τους αρέσουν τα καλοκαίρια. Δηλαδή, χριστέ μου, πόσο χρονών είσαι; "Μ' αρέσουν οι διακοπές και ο ήλιος". Είσαι βλάκας και πέθανε.
Ναι, ναι, ναι. Βαρετός και ίδιος μέχρι να γίνω όντως 35 (να μη φαίνομαι μόνο). Κανένα πρόβλημα. Αλήθεια. Γιατί; Μέχρι τώρα που ΕΙΧΑ πρόβλημα και στεναχωριόμουνα που με θεωρούσανε βαρετό κλπ κλπ κέρδισα τίποτα; Σίγουρα όχι. Μέχρι τώρα που προσπαθούσα να απαντάω κάτι διαφορετικό από σκατά στο τι κάνεις κέρδισα κάτι; Όχι. Και μέχρι τώρα που προσπαθούσα να περιορίσω τη γκρίνια μου (όπως τη λές) κέρδισα κάτι; Μόνο νεύρα που δεν μ' αφήνετε να εκφραστώ σωστά.
Στο διάολο λοιπόν το αν με βαριέσαι. Στο διάολο αν πιστεύεις οτι γκρινιάζω και δεν θες να με ακούς. Και που με ακούς (ή κάνεις οτι μ' ακούς) τι; Με βοηθάς; Όχι,τ' αντίθετο μάλιστα, με κάνεις να νιώθω ένοχος που δεν είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Στο διάολο λοιπόν.
Και στο διάολο το καλοκαίρι. Μαλάκα μου σιχαίνομαι τον ήλιο και τη ζέστη και ακόμα σε γαμάω στους ολυμπιακούς στην παραλία μας. Φαντάσου να μου άρεσε κιόλας. Άχρηστε.
Είμαι σίγουρος πως κάπου θα υπάρχει κάποιος που θα έχει υπομονή να με ακούσει. Κι αν δεν υπάρχει στο διάολο όλοι. Κι αν διαφωνείς στο διάολο κι εσύ. Τι περιμένουμε δηλαδή; Να κουραστώ να γκρινιάζω για τη σκατά ζωή μου; Αυτό θα γίνει μόνο όταν σταματήσει να είναι σκατά.
Μ ό ν ο τ ό τ ε.
Κι αν είναι αλήθεια οτι ανάσα την ανάσα πεθαίνεις τότε ανάσα την ανάσα πεθαίνω και ανάσα την ανάσα στεναχωριέμαι. Κάποιοι δεν άντεξαν και δεν αντέχουν αυτό τον τρόπο σκέψης. Αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν. Εγώ δεν αντέχω αυτόν τον τρόπο σκέψης. Κι εγώ θα φύγω όμως. Απλά όχι τόσο γρήγορα.
Ε, όπως φαντάζεσαι λοιπόν το πόιντ μου ήταν να τα πω για να ξεθυμάνω, αύριο πάλι θα συζητάω για το πόσο χρειάζομαι φίλους και έρωτα και λοιπά. Είναι τρομακτικό που αποκτά μόνιμη υπόσταση η δυστυχία στο μυαλό μου. Σε λίγο θα έχω όντως τα φόντα να ξεφύγω από αυτή και δεν θα καταφέρω να το κάνω. Θα είναι τρομερό.
Μην ανησυχείς. Θα τα διαβάσεις όλα στο μπλογκ μου!
Ναι, ναι, ναι. Βαρετός και ίδιος μέχρι να γίνω όντως 35 (να μη φαίνομαι μόνο). Κανένα πρόβλημα. Αλήθεια. Γιατί; Μέχρι τώρα που ΕΙΧΑ πρόβλημα και στεναχωριόμουνα που με θεωρούσανε βαρετό κλπ κλπ κέρδισα τίποτα; Σίγουρα όχι. Μέχρι τώρα που προσπαθούσα να απαντάω κάτι διαφορετικό από σκατά στο τι κάνεις κέρδισα κάτι; Όχι. Και μέχρι τώρα που προσπαθούσα να περιορίσω τη γκρίνια μου (όπως τη λές) κέρδισα κάτι; Μόνο νεύρα που δεν μ' αφήνετε να εκφραστώ σωστά.
Στο διάολο λοιπόν το αν με βαριέσαι. Στο διάολο αν πιστεύεις οτι γκρινιάζω και δεν θες να με ακούς. Και που με ακούς (ή κάνεις οτι μ' ακούς) τι; Με βοηθάς; Όχι,τ' αντίθετο μάλιστα, με κάνεις να νιώθω ένοχος που δεν είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Στο διάολο λοιπόν.
Και στο διάολο το καλοκαίρι. Μαλάκα μου σιχαίνομαι τον ήλιο και τη ζέστη και ακόμα σε γαμάω στους ολυμπιακούς στην παραλία μας. Φαντάσου να μου άρεσε κιόλας. Άχρηστε.
Είμαι σίγουρος πως κάπου θα υπάρχει κάποιος που θα έχει υπομονή να με ακούσει. Κι αν δεν υπάρχει στο διάολο όλοι. Κι αν διαφωνείς στο διάολο κι εσύ. Τι περιμένουμε δηλαδή; Να κουραστώ να γκρινιάζω για τη σκατά ζωή μου; Αυτό θα γίνει μόνο όταν σταματήσει να είναι σκατά.
Μ ό ν ο τ ό τ ε.
Κι αν είναι αλήθεια οτι ανάσα την ανάσα πεθαίνεις τότε ανάσα την ανάσα πεθαίνω και ανάσα την ανάσα στεναχωριέμαι. Κάποιοι δεν άντεξαν και δεν αντέχουν αυτό τον τρόπο σκέψης. Αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν. Εγώ δεν αντέχω αυτόν τον τρόπο σκέψης. Κι εγώ θα φύγω όμως. Απλά όχι τόσο γρήγορα.
Ε, όπως φαντάζεσαι λοιπόν το πόιντ μου ήταν να τα πω για να ξεθυμάνω, αύριο πάλι θα συζητάω για το πόσο χρειάζομαι φίλους και έρωτα και λοιπά. Είναι τρομακτικό που αποκτά μόνιμη υπόσταση η δυστυχία στο μυαλό μου. Σε λίγο θα έχω όντως τα φόντα να ξεφύγω από αυτή και δεν θα καταφέρω να το κάνω. Θα είναι τρομερό.
Μην ανησυχείς. Θα τα διαβάσεις όλα στο μπλογκ μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου