Αγαπώ τους φίλους μου και κάποιες (γιατί δυστυχώς δεν αγαπώ τα αγόρια έτσι) κάποιες τις αγαπάω πιο πολύ και τις κοιτάω (και) πιο πολύ σαν μορφές και γενικά αγαπάω πολύ κόσμο. Γιατί αυτό όμως τώρα μου φαίνεται θλιβερό; Είμαι πολύ στεναχωρημένος ξανά.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δεν με θες.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που με θες.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που σε θέλω κι άλλο.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δε σε θέλω άλλο.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που θέλω κι άλλα.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δεν θέλω άλλα.
Είμαι τόσο στεναχωρημένος που δεν θα διαβάσεις αυτό.
Είμαι τόσο στεναχωρημένος που θα διαβάσεις αυτό και θα νομίζεις οτι είμαι ίδιος ακόμα.
Είμαι στεναχωρημένος και πια δεν αλλάζει αυτό.
Είμαι στεναχωρημένος και όταν αλλάξει αυτό θα είμαι διαφορετικός.
Δεν ξέρω αν με συμπαθείς.
Δεν ξέρω αν σε συμπαθώ.
Δεν ξέρω τίποτα, είμαι πολύ στεναχωρημένος, είμαι πολύ κουρασμένος, είμαι τραυματισμένος, είμαι εγωκεντρικός γιατί λέω όλο τι είμαι.
Χάλια Ιωάννα μου.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δεν με θες.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που με θες.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που σε θέλω κι άλλο.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δε σε θέλω άλλο.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που θέλω κι άλλα.
Είμαι πολύ στεναχωρημένος που δεν θέλω άλλα.
Είμαι τόσο στεναχωρημένος που δεν θα διαβάσεις αυτό.
Είμαι τόσο στεναχωρημένος που θα διαβάσεις αυτό και θα νομίζεις οτι είμαι ίδιος ακόμα.
Είμαι στεναχωρημένος και πια δεν αλλάζει αυτό.
Είμαι στεναχωρημένος και όταν αλλάξει αυτό θα είμαι διαφορετικός.
Δεν ξέρω αν με συμπαθείς.
Δεν ξέρω αν σε συμπαθώ.
Δεν ξέρω τίποτα, είμαι πολύ στεναχωρημένος, είμαι πολύ κουρασμένος, είμαι τραυματισμένος, είμαι εγωκεντρικός γιατί λέω όλο τι είμαι.
Χάλια Ιωάννα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου