Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

https://www.youtube.com/watch?v=VkVH4ZYK1qM

self-loathing vol. 394729456

Μόνο αν έχεις χρόνο.

Η ώρα που θα περάσει από τον ενθουσιασμό μου μέχρι την απογοήτευση είναι λίγα λεπτά. Μέσα σε αυτά, σε ερωτεύτηκα, σε φλέρταρα, πήρα πίσω φλερτ, χάρηκα για αυτό και μετά. Με το που σου αρέσω σταματάς να μου αρέσεις. Με το που πρέπει να αντιμετωπίσω την επιτυχία αντί για την αποτυχία σταματάει κάθε χαρά κι ενθουσιασμός. Προσπαθώ τόσο πολύ να σου αρέσω που μόλις (αν) το πετύχω δεν ξέρω τι να κάνω. Και θα μείνεις να με κοιτάς με απορία, πάω στοίχημα, μόλις με πλησιάσεις ξανά, μόλις με τσιγκλήσεις ξανά, κι εγώ θα είμαι από μια μεριά να κοιτάω λες και δεν καταλαβαίνω τι θέλεις και μ' ακουμπάς. Φουλ άβολος γιατί σε θέλω σε θέλω σε θέλω αλλά μόλις σε πάρω δεν θα ξέρω τι να σε κάνω. Η μόνη πιθανότητα επιτυχίας (;) είναι να ξέρεις εσύ τι να με κάνεις. Όχι οτι θα είμαι και πλήρη απογοήτευση, προσαρμόζομαι εύκολα να ξέρεις, κάτι θα κάνω κι εγώ άμα χρειαστεί.

Σαν το κακομαθημένο παιδάκι, μόλις μου δώσεις το παιχνίδι που θέλω θέλω θέλω το πετάω παραδίπλα και ψάχνω να βρω τι άλλο μπορώ να κατακτήσω. Η μαμά μου (που της μιλάει άσχημα η Χριστίνα) δεν με έμαθε έτσι οπότε από κάπου αλλού κακο-έμαθα. Μάλλον από το Λουντέμη. Αλλά όχι, δεν είναι σωστή αναλογία αυτό. Δεν παρατάω το φλέρτ επειδή το βαρέθηκα, το παρατάω επειδή, αν το συνεχίσω, μάλλον θα πρέπει να σταματήσω να παριστάνω τον γοητευτικό και να γίνω actually γοητευτικός.

Και αν δε γίνω; Αν αποφασίσω να σταματήσω να παίζω θέατρο μαζί σου και αποφασίσεις οτι ήταν καλύτερα όταν έπαιζα; Τότε τι θα κάνω; Δεν θα μπορώ να ξαναπαίξω, θα πρέπει να επιμείνω στη νέα μου προσωπικότητα και να προσευχηθώ να σου αρέσει ή καλύτερα να έχω δείξει την αληθινή από την αρχή.

Χα.

Ποιος δείχνει την αληθινή απ' την αρχή;

νουμπς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου