Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Εκείνος κι εκείνη, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, κάπου που έχουν ζήσει χιλιάδες ακόμα σαν κι αυτούς

Εκείνη είπε: σταμάτα να γράφεις φιλοσοφίες, γράψε στιγμές

Εκείνος απάντησε: Θέλουμε δε θέλουμε, η πραγματικότητα κρύβει φιλοσοφία ούτως ή άλλως.

Και προσπάθησε να γράψει στιγμές αντί για ψηλά νοήματα.

πρώτη στιγμή

Ξύπνησε πρώτος. Πάντα ξυπνούσε πρώτος το τελευταίο πενθήμερο. Κοίταξε μια δίπλα του, είδε ένα ζευγάρι βλέφαρα και έκλεισε κι αυτός τα δικά του ξανά. Είχε ώρα. Τα ξανάνοιξε μετά από 5 λεπτά. Αυτή τη φορά, στη θέση των βλεφάρων κάτι τεράστια γκρι-πράσινα-καφέ-πετρόλ μάτια. Ίσα που να σκεφτεί να της μιλήσει, τη θέση τους πήραν ξανά τα βλέφαρα. Όμορφο δέρμα, λευκό σχετικά, όπως του αρέσει. Πριν προλάβει να σκεφτεί να την αγκαλιάσει, εκείνη κοιμόταν ξανά.

κατ και επόμενη στιγμή

Έφευγαν. Κάπου πήγαιναν μαζί, ίσως 3 στενά παρακάτω, ίσως κέντρο, ίσως στο ψιλικατζίδικο. Κοιτάχτηκαν λίγο πριν φύγουνε. Είχε προηγηθεί ένα κομπλιμέντο του σε αυτή, πάλι της έλεγε πόσο όμορφη είναι νομίζω, δεν θυμάμαι ακριβώς. Εκείνος ένιωσε ένταση ξανά, ένιωσε πως θέλει να τη φιλήσει ξανά αλλά δεν το έκανε. (καθώς απαγορεύεται η φιλοσοφία δεν θα κάνουμε εδώ υποθέσεις για το γιατί, απλά θα παραθέσουμε τα γεγονότα) Κοιτάχτηκαν κάποια δέκατα παραπάνω από τα δέκατα που κρατάνε οι ματιές των ανθρώπων συνήθως και μετά εκείνη γύρισε, άνοιξε την πόρτα και βγήκανε. Μέχρι να κατεβούν τις σκάλες όλη η ένταση είχε διαλυθεί.

κατ και επόμενη στιγμή

Διασκεδάζουν με χαζομάρες στο ίντερνετ κι εκείνος σκέφτεται πως περνάει τέλεια μαζί της. Εκείνη δε γνωρίζουμε τι σκέφτεται ακριβώς αλλά δείχνει να περνάει καλά. Κοιτάζονται ξανά, καθυστερούν τα βλέμματα τους στα απέναντι μάτια ξανά, αλλά ο κρυμμένος του ερωτισμός δεν αναδύεται. Κάποια στιγμή, φυσικά, η σύνδεση σπάει, εκείνος κοιτάει αλλού, εκείνη κοιτάει αλλού, εκείνος μελαγχολεί αλλά προσπαθεί να το κρύψει, εκείνη ακόμα δεν ξέρουμε ακριβώς τι νιώθει.

κατ και επόμενη στιγμή

Τώρα πια είναι χωρισμένοι από γεωγραφικές οντότητες και ανταλλάσουν έξυπνα αστεία μέσω διαδικτύου. Εκείνος γελάει, εκείνος μιλάει, εκείνος μελαγχολεί ξανά. Εκείνη γελάει, εκείνη μιλάει, εκείνη δεν καταλαβαίνει τη μελαγχολία του. Συνήθως. Εκείνος σκέφτεται πως του λείπει αλλά, παρόλη τη θλίψη του, αναγνωρίζει τον παραλογισμό του. Με σχολιάκια και καρδούλες προσπαθεί να της δείξει οτι θέλει να την ξαναδεί. Εκείνη το καταλαβαίνει, εκείνη δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζουν να μιλάνε. Περνάει καλά εκείνος όταν μιλάνε.

κατ και μαύρο

μουσική

ώρα για φιλοσοφία τώρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου