Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

Κι αν ακούγαμε το κλάμα, τι;

https://www.youtube.com/watch?v=9uu9G2p9sis

Στην μεγάλη μας πόλη συμβαίνουν τόσα όμορφα πράγματα
οι πινακίδες από νέον,
οι πινακίδες περιοχών που αν τραβήξεις όλο ευθεία, κατά κει που δείχνουν, θα τις βρεις
οι πινακίδες στα μαγαζιά που, αν περιπλανιέσαι αρκετά, μπορείς με μια ματιά να καταλάβεις πόσο παλιό είναι τα μαγαζί
τα αμάξια που κυλούν μακριά μας συνεχώς
τα λεωφορεία, που πλέον, πολύ λίγα δεν ξέρουμε που πάνε

η πόλη, είπα χτες, έχει γίνει λίγο βαρετή
αλλά δε σταματά να σε εκπλήσει

και μένω έκπληκτος, χωρίς πολλά παραδείγματα, από τη ρομαντική μου πόλη που καταφέρνει ακόμα να μου προκαλεί φρίκη. Που το αγαπημένο μου είδος μπορεί ακόμα να μου προκαλεί φρίκη.

Ένα μωρό που πεθαίνει. Αυτός είναι ένας λόγος να στεναχωρηθώ.
Ένα μωρό που πεθαίνει άδικα. Αυτός είναι ένας λόγος να θλιφθώ.
Ένα μωρό που πεθαίνει βίαια. Αυτός είναι ένας λόγος να εξοργιστώ.
Ένα μωρό που δολοφονείται βίαια. Αυτός είναι ένας λόγος να φρικάρω.

Τι τιμωρία αρμόζει σε μια τέτοια πράξη; Αρκεί μια εκτέλεση; Αρκούν οι εκτελέσεις των οικείων σου; Αρκούν τα βασανιστήρια; Η απάντηση φυσικά είναι όχι, δεν αρκεί τίποτα. Αλλά η τιμωρία ποτέ δεν ήταν θέμα δικαιοσύνης.

Το να δολοφονείς μωρά είναι αδύνατο να το συλλάβω αλλά μπορώ να το περιγράψω και να τιμωρήσω αυτόν ή αυτή που θα το πράξει. Το να δολοφονείς ένα μωρό με χαρτοπετσέτες στο στόμα, με τον ομφάλιο λώρο για κρεμάλα, με σκοινιά, με σκουπίδια, αυτό είναι μια πράξη που δεν μπορώ να τη συλλάβω κι έτσι δεν θα μπορούσα να την τιμωρήσω. Δεν υπάρχει αληθινή τιμωρία για αυτόν τον ρεαλισμό.

Αν ήθελα να σκοτώσω ένα μωρό θα του έδινα ηρεμιστικά στο γάλα, θα έβαζα μια βελόνα πλεξίματος βαθιά στο πάνω μέρος του κεφαλιού του για να μην πονέσει, θα το χτυπούσα δυνατά με ένα σίδερο. Και θα τιμωρούμουν και θα πέθαινα είτε τρελός από τις τύψεις είτε τρελός.

Νιώθω ανακούφιση που ακόμα σοκάρομαι με αυτόν τον ρεαλισμό. Δε νιώθω άνθρωπος, αλλά νιώθω ανακούφιση. Άνθρωπος δολοφόνησε ένα μωρό στην Πετρούπολη πνίγοντας το με το σωλήνα του φαγητού του και βάζοντας χαρτοπετσέτες στο στόμα για να μη φωνάξει.

Άνθρωπος δολοφόνησε, άνθρωπος πέθανε, άνθρωπος φρίκαρε.

Δε θέλω να νιώθω και πολύ άνθρωπος σήμερα.

Συγγνώμη, έγινα θείος πρόσφατα και είμαι λίγο ευαίσθητος μ' αυτά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου