Εμετός

Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Δεν καταλαβαίνω τίποτα.

Τι δεν καταλαβαίνω; (τι δεν καταλαβαίνεις;)

Τίποτα. (τίποτα)

Ουφ συνέχεια ξεχνάω ότι δεν μ αρέσει να γράφω κάθετα, το έχω δει στην Κατερίνα και δεν μ αρέσει το στυλ. Το βρίσκω πολύ δύσκολο να προσέξεις σωστά το κείμενο. Ίσως γιατί έχω παρασυνηθίσει σε ό,τι διαβάζω να είναι της άλλης μορφής, της οριζόντιας. Και γενικά δεν μου αρέσει να χάνω τη βολή μου.

Αλλά τότε γιατί γράφω κάθετα; Μου βγαίνει συνέχεια να αλλάζω γραμμή. Συμβολίζει μια παύση που δεν αποτυπώνεται καλά με πολλαπλά κενά ή με κόμμα ή με κάτι παρόμοιο. Ούτε με άνω τελεία αν και δεν ξέρω πως μπαίνει η άνω τελεία. Μ’ αρέσει όμως η άνω τελεία γενικά.

Μια παύση μαγική τέλος πάντων.

Δεν χρειάζεται να μου υπενθυμίζεις ότι δεν ξέρω να χορεύω. Ούτε ότι δεν μπορώ να μάθω. Ούτε ότι δεν ξέρω τι να κάνω στη ζωή μου. Ούτε ότι εσύ ξέρεις. Ούτε ότι είσαι καλύτερη από μένα. Δεν χρειάζεται να το δείχνεις συνεχώς. Να το υπονοείς επίτηδες ή/και κατά λάθος. Δεν χρειάζεται να διαφημίζεις την ανωτερότητα σου συνέχεια, μια φορά αρκεί. Θεωρείς ότι αν νιώθω έτσι θα είναι καλύτερα; Όχι δεν το θεωρείς. Εγώ τα λέω αυτά. Γιατί εγώ γενικά τα λέω αυτά. Όμως εγώ τα λέω αυτά. Έχει σημασία.

Θα ακούω το τραγούδι που γυρίζει το χρόνο πίσω συνέχεια. Αν το ακούσω πολύ μπορεί να καταφέρω να τον γυρίσω. Δεν ξέρω αν θέλω να γυρίσω πίσω ή να πάω μπροστά.

Είναι σημαντικό να συνομιλώ με τις διάφορες φωνές-γνώμες που έχω στο κεφάλι μου. Ή έτσι νομίζω. Δεν θέλω να νιώθουν παραγκωνισμένες.