sky blue

Thedeeper i go, the darker it gets

Να χαμε να λέγαμε. Τι είχαμε τι χάσαμε. Απ’ το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί. Δεν υπάρχει Θεός. Ευτυχώς. Ευτυχώς.

                Τρελό αυτό με την εκκίνηση παραγράφου; The deeper I go, the darker it gets. The deeper I go, the darker it gets.

                Θα μπορούσα και θα ήθελα και δεν έγινα και δεν κατάφερα. Και έσκασα και έφυγα και έφτασα σε άλλο μέρος και είπα. Sky blue, so tired of this feeling.

                Και στο άλλο μέρος είπα πως μπορώ και πως θέλω. Και τώρα, lost my time, lost my place in sky blue. Και πάλι δεν έγινα και πάλι δεν κατάφερα. Και λέω να ξαναφύγω.

                Παίρνω μόνο ένα σακίδιο γιατί είναι σημαντικό για μένα να έχω τα χέρια μου ελεύθερα. Και φτάνω μετά από καιρό στην άκρη του κόσμου. I can hear the same voice calling. Sky blue. Άμα φτάσω δεν ξέρω τι θα κάνω.

                Άμα φτάσεις στην άκρη του κόσμου και άμα είναι όντως γαλάζια. Έχεις 2 επιλογές. Να γυρίσεις πίσω με τη γνώση ότι ο κόσμος κάποτε τελειώνει. Να προχωρήσεις μπροστά με τη γνώση ότι ο κόσμος τελείωσε ήδη. And the deeper I go, the darker it gets.

                The deeper I go, the darker it gets.

The deeper I go, the darker it gets.

                The deeper I go, the darker it gets.

The deeper I go, the darker it gets.

                The deeper I go, the darker it gets.

The deeper I go, the darker it gets.

                The deeper I go, the darker it gets.

http://www.youtube.com/watch?v=t6STX32uazU

"Οι μουσικοί ξεφυσούνε, οι βαρκάρηδες ξεχεριάζονται, τα γκαρσόνια ξεκλειδώνονται, οι μάγειροι ζεματίζονται, 




για να 'ρθούν, να πιούν, να γευθούν μια χούφτα κύριοι που

 η μόνη τους ικανότητα είναι η ανικανότητα μας και

η μόνη τους δύναμη η αδυναμία μας."










Έχεις δει το Koyaanisqatsi; Δες το.

Θα σου ζητούσα συγγνώμη αλλά κατάλαβα πως θα σου ζητούσα για να μη στεναχωριέμαι εγώ. Και έτσι δε σου ζητάω. Άλλωστε, η χιλιοστή συγγνώμη θα βοηθήσει; Άραγε θα μάθω ποτέ τι προκάλεσα; Οι τύψεις μου υπάρχουν. Σταμάτησαν να με τρώνε, σταμάτησαν να με βασανίζουν. Απλά υπάρχουν και θα υπάρχουν για πάντα. Μην ανησυχείς, δεν θα τις αφήσω να φύγουν ποτέ. Πρέπει να υπάρχουν να θυμίζουν κάπου κάπου για τι πράγματα είναι ικανός ένας ακατάλληλος άνθρωπος.

Πάντα πίστευα πως είμαι καλό παιδί. Καλή ψυχή και τα τοιαύτα. Μέχρι που συνειδητοποίησα οτι οι περισσότεροι εγκληματίες σκέφτονται το ίδιο για τον εαυτό τους. Οτι οι καλύτερες προθέσεις έβγαλαν τελικά τις χειρότερες πράξεις. Και θυμήθηκα. Δεν έχει σημασία τι λες αλλά τι κάνεις. Δεν έχει σημασία τι σκέφτεσαι αλλά τι κάνεις. Δεν έχει σημασία τι νιώθεις, αλλά τι κάνεις. Πάντα να προσέχεις τι κάνεις.

Εγώ δεν πρόσεξα και το παραδέχτηκα. Αλλά πόσο αργά ήταν ακόμα και σήμερα δεν το έχω καταλάβει τελείως.

Είναι αργά για δάκρυα Setsuko. Παίξε με τις κούκλες σου και βούλωστο.

Ζήτω ο ΟΑΣΑ

Είχα πει θα προετοιμαστώ και όταν έρθει η στιγμή επειδή θα έχω προετοιμασία θα είμαι καλά. Και έχει σημασία για μένα να είμαι καλά. Θα νιώσω νίκη αν είμαι καλά. Αν είμαι ψύχραιμος.

Η μέρα μου. Η ουσία.

Σπίτι και έφαγα και ντύθηκα και έφυγα και…

Σχολή και έκανα πρόβα και έφαγα κάτι και έκανα πρόβα και…

Σπίτι άλλο και κάθισα και έφαγα και ήπια και συζήτησα σχετικώς και μη και…

Σπίτι μου ξανά και είδα ταινία και έφαγα και έγραψα και κοιμήθηκα.

Η μέρα μου. Η γοητεία.

Αμάξι και Μπονόμπο και ανοιχτό παράθυρο και καλοκαιρινός καιρός χωρίς πολύ ζέστη και…

Άδεια σχολή και ηρεμία, καρέκλες άδειες αν και βουλιαγμένες απ’ το βάρος, ησυχία και σπράιτ και παγωτό μέχρι να έρθουν οι υπόλοιποι και…

Σύνταγμα και αναμονή για ένα φανάρι και έμεινα μόνος μου και πήρα Α2 και κατέβηκα αλλού και έτρεξα ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο και το πρόλαβα το 732 και…

Στο λεωφορείο, η αγαπημένη μου θέση και οι αγαπημένες μου γειτονιές δικιές μου για να τις αρπάξω αν το θέλω και…

Έμειναν 10 λεπτά διαδρομή για να φτάσω σπίτι αλλά αποφάσισα να τρέξω αν και δε βιαζόμουνα και…

Έφτασα γρήγορα.

Η μέρα μου. Είναι η κίνηση.

Αυτό που δείχνει πρώτα πρώτα αν ζεις είναι το αν κουνιέσαι. Αν κουνιέσαι ζεις. Αν είσαι ακίνητος πέθανες.

Για να είσαι ελεύθερος πρέπει να μπορείς να κάνεις ότι θέλεις όποτε το θέλεις. Αλλά αυτός ο κόσμος έχει γεωγραφικούς περιορισμούς. Δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο σε θάλασσα αν βρίσκεσαι στο Περιστέρι, δεν μπορείς να πιάσεις δουλειά αν η διαθέσιμη θέση βρίσκεται 450 χλμ μακριά σου, δεν μπορείς να πιείς νερό αν βρίσκεσαι σε μια έρημο και το κοντινότερο πόσιμο νερό είναι 1500χλμ μακριά σου. 2 επιλογές για το νέο κόσμο.

 Ή θα φτιάξεις ένα κόσμο που θα περιέχει τα πάντα παντού, θάλασσα με βουνό, φαγητό και νερό, διασκέδαση και μοναξιά, δάση με στέπες, δουλειά και διακοπές, όλα όλα στο ίδιο σημείο.

Ή θα φτιάξεις ένα κόσμο που τα πράγματα δεν θα είναι στο ίδιο σημείο αλλά θα είναι το ίδιο προσβάσιμα. Αυτό καθορίζει την ελευθερία. Η κίνηση. Η μετακίνηση. Αν μπορείς να πας όπου θες, όποτε θες, τότε μόνο θα νιώθεις ελεύθερος.

Για αυτό ζητάμε την κατάργηση των εισιτηρίων των ΜΜΜ για όλους. Για μια ελεύθερη και ευτυχισμένη κοινωνία.