Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

The get down party

Πολύ πριν δούμε το Get Down κάναμε πράγματα που θυμίζουν το Get Down. Τι σημαίνει αυτό για μας; Και τι σημαίνει αυτό για το Get Down;

Πάντα είχα στο μυαλό μου μια αφαιρετική ιδέα για το γκρουπ, για τις δραστηριότητες μας, για το πως λειτουργούμε. Και πάντα ήταν λίγο ομιχλώδες το ποιοι είμαστε εμείς ακριβώς. Αλλά ας πούμε οτι ξέρουμε ποιοι είμαστε.

Το να μαζευόμαστε να παίζουμε παιχνίδια που δεν τα ξέρει κανείς, να πηγαίνουμε σε μέρη που δεν τα ξέρουν πολλοί, να οργανωνόμαστε με τρόπους πιο επίσημους, πιο περίεργους και πιο απομονωτικούς (αν και δε μοιάζουν έτσι και δεν το κάνουμε επίτηδες), πάντα πίστευα οτι είναι ένας μηχανισμός άμυνας απέναντι στην πραγματικότητα που είναι αφιλόξενη, εχθρική θα έλεγα, δύσκολη και άσχημη. Φτιάχνουμε ένα γκρουπ στο φβ για να μιλάμε μεταξύ μας και γρήγορα αυτό αποκτά διαστάσεις αίρεσης, δημιουργεί δομές δικές του, παραπαίρνεται στα σοβαρά και όλα αυτά (δική μου άποψη φυσικά) γιατί οι αληθινές δομές, τα αληθινά πράγματα που θα έπρεπε να παίρνουμε στα σοβαρά είναι κάθε άλλο παρά θελκτικά, είναι άσχημα, είναι πολύ δύσκολα να τα αντιμετωπίσουμε.

Και δεν μας αδικώ. Δεν ΜΕ αδικώ για να είμαι πιο σωστός. Κατά ένα τρόπο όταν ο έξω κόσμος είναι άσχημος και εχθρικός, το πρώτο βήμα αυτού του κολοσσιαίου πολέμου είναι να δημιουργήσεις έναν εσωτερικό χώρο, είτε απτό είτε ιδεατό είτε ιντερνετικό είτε κάτι, στον οποίο να μπορείς: α) να υπάρξεις χαλαρός και να ξεκουραστείς για τις μάχες που θα δώσεις και, β) για να οργανώσεις την αντεπίθεση σου μαζί με συμμάχους που ελπίζεις να βρεις.

Και δεν με αδικώ. Είναι στοιχειώδη αυτά τα γεγονότα. Και απολύτως δικαιολογημένα. Όμως μοιάζουν οι σύμμαχοί μου κι εγώ να μη δίνουμε την πρέπουσα σημασία στον μεγάλο πόλεμο που μαίνεται, να τον αγνοούμε, εμμένοντας σε μια λογική πως μπορούμε αποτελεσματικά να αγνοήσουμε, να γράψουμε στ' αρχίδια μας βασικά, όλο τον υπόλοιπο κόσμο και να λειτουργήσουμε μόνοι μας. Εγώ νομίζω πως αυτό δε γίνεται αν και πέφτω μαζί με τους άλλους σε αυτή τη λογική πολλές φορές. Μακάρι να γινότανε.

Άρα οι δομές και οι λειτουργίες που φτιάχνουμε, ο χώρος που δημιουργούμε, ο δικός μας χώρος, είναι λάθος πρακτική; Πρέπει να βγούμε έξω στον κόσμο και να κάνουμε ο,τι καλύτερο μπορούμε εκει;

Ούτε αυτό μου φαίνεται σωστό. Εγώ νομίζω πως οι δομές που δημιουργούνται έχουν χρησιμότητα και μάλιστα μεγάλη. Είναι όπως προείπα καταρχάς η βάση μας. Ο τόπος ηρεμίας και ξεκούρασης, ο τόπος που νιώθεις ασφάλεια (ή θα έπρεπε να είναι κάτι τέτοιο). Είναι το "μέρος" που έχεις επαφή με ανθρώπους που συμμαχείς, όπου μπορείς να σχεδιάσεις την επέκταση σου, την παρέμβαση σου στους υπόλοιπους ανθρώπους, να τους φέρεις κοντά σου, να αυξήσεις δηλαδή το μέρεθος του χώρου σου.

Γιατί, άλλωστε, δικός μου σκοπός είναι να γίνει όλος ο κόσμος, δικός μου κόσμος, να είναι το σπίτι μου παντού, οι φίλοι μου παντού, να είμαι ασφαλής παντού.

Μέχρι τότε όμως, μέχρι την τελική νίκη, οι μικρές μας επαναστάσεις είναι χρήσιμες. Πολύ χρήσιμες, και για εμάς και για τους εχθρούς μας. Θα ήταν λάθος όμως να πιστέψουμε πως οι επαναστατικές μας πρακτικές είναι κάτι παραπάνω από αυτό που είναι. Μικρές επαναστάσεις που καλλιεργούν το έδαφος για την μεγάλη μας επανάσταση.

Πριν καν δούμε το Get Down κάναμε δικά μας Get Downs σε δικούς μας χώρους. Και κάθε φορά ο χώρος μας μεγάλωνε. Και αφού δεν μπορούμε να παίξουμε με τους όρους του συστήματος φτιάχνουμε δικούς μας όρους. Όχι για να αγνοήσουμε το σύστημα αλλά για να ταρακουνήσουμε το σύστημα.

Εμένα μ' αρέσει πολύ αυτός ο κόσμος για να παραιτηθώ από το δικαίωμα μου να ζω μέσα του χαρούμενος.

2 σχόλια:

  1. το get down ειναι σειρα ή ταινια?? αν προκεται για κατι απο τα δυο το κειμενο σου περιεχει spoilers και θα επρεπε να το αναφερεις στην αρχη

    ΑπάντησηΔιαγραφή