Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

θερινοί έρωτες σε θερινά σινεμά με σένα, πάντα με σένα

Δεν μπορώ να επιτεθώ οπότε θα πρέπει να αμυνθώ

or something

άραγε θα με ξαναπάρεις τηλέφωνο να μάθεις τα νέα μου;
άρα ξέρεις οτι δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι ποτέ;
Σε αγαπώ και όσο μοιάζεις σε αυτή που αγαπώ από τότε που την είδα στη Βάρη με μαύρο φουστάνι θα σε αγαπώ και θα θέλω να σε φιλήσω όπου σε δω.
Κι έτσι δεν μπορούμε να γίνουμε φίλοι ποτέ.
πάει αυτό

next

όταν γνωριστήκαμε και μιλήσαμε δε μου έκανες εντύπωση γιατί ήσουνα πολύ όχι ο τύπος μου (και γιατί είσαι ποοοολύ λεπτή).
και όταν κατάλαβα οτι είσαι ο τύπος μου ήταν αργά και δεν κάνω τίποτα όταν είναι αργά, νομίζω έχω ξανααναφέρει για τις γέφυρες που προτιμώ να καίω.
άρα ούτε εμείς μπορούμε να είμαστε φίλοι όσα σινεμά κι αν πάμε, παρόλο που μουσικά τα πάμε πολύ καλά.
ε;
δεν τα πάμε πολύ καλά;
πάει κι αυτό

next

και όταν έβγαλες τα γυαλιά σου και με κοίταξες με υφάκι, και όταν ακούσα μπονιβέρ εξαιτίας σου (και τώρα αυτό ακούω) δεν θα πω πως τρελάθηκα (γιατί μέχρι να φιληθούμε - εντάξει να με φιλήσεις ΕΣΥ - δεν είχα τρελαθεί, ήμουν κουλ, στ' ορκίζομαι).
τώρα έχω τρελαθεί πιο πολύ γιατί βαριέμαι, αχ πως βαριέμαι, παρά γιατί είσαι ο έρωτας της ζωής μου, #νοτ.
όμως ούτε μαζί θα είμαστε φίλοι γιατί έχω κόψει τις φιλίες με γκόμενες και είσαι πολύ γκόμενα.
κανά σεξάκι όμως το 'κανα.
πάει κι αυτό.

next

και αφού με ρώτησες (γιατί εμένα ρώτησες κορόιδο), να ορισμένα πράγματα που θα θρέψουν τον εγωισμό σου (γιατί για αυτό ρώτησες κορόιδο)
γιατί μου αρέσεις;
πρώτον γιατί έχεις μικρά δόντια, σα μωρού
δεύτερον γιατί δεν ξέρεις να βάφεσαι
τρίτον γιατί έχεις ωραίο μαλλί
τέταρτον γιατί έχεις ωραία φωνή
πέμπτον γιατί δεν ξέρω γιατί
έτσι, λογαριασμό;
καλά με σένα προφανώς και δεν θα είμαι φίλος γιατί δεν έπαιξε και ποτέ αυτή η ιδέα στο κεφάλι μου
όχι οτι δε μετανιώνω για τις μαλακίες που ακολούθησαν αλλά
ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα
πάει κι αυτό

next

προτελευταία είσαι εσύ και δεν θα σε ανέφερα γιατί δε χρειάζεται
είναι αυτό που λένε:
αν περνάς καλά δεν καταλαβαίνεις το πέρασμα του χρόνου
ή κάτι τέτοιο
έτσι κι εσύ
πέρασα καλά και δεν κατάλαβα πότε με πέρασες
δεν σε αναφέρω ποτέ σε τέτοια κείμενα γιατί σε τέτοια κείμενα μιλάω για κακά πράγματα και κακιές συνήθειες
είναι το μεγαλύτερο σου προσόν να ξέρεις
που δεν μπαίνεις ποτέ στα κείμενα μου
αλλά ούτε μαζί είμαστε φίλοι
κι εμείς ίσως και να μπορούσαμε
ξέρω γω;
τέλος πάντων
πάει κι αυτό

next

τελευταία λοιπόν, καθαρά τιμής ένεκεν
η αγαπημένη αυτού του μπλογκ (και λόγος ύπαρξης του άλλωστε)
και της ζωής μου
εσύ που δεν θα γινόμασταν φίλοι ακόμη και με πιστόλι στον κρόταφο
αν της προηγούμενης το προσόν ήταν οτι δεν την αναφέρω ποτέ εδώ,
εσένα είναι οτι υπάρχει αναφορά για σένα σε πάνω από το 70% των κειμένων
θες να το πάρεις για καλό;
θες να το πάρεις για κακό;
πάρτο όπως θες πάρτο όπως σε βολεύει
αφού ο,τι με βολεύει λέω
είναι αυτό που είναι
και είμαι αυτό που είμαι
(αφού δε σου αρέσω τότε μην ασχολείσαι για να βλέπουνε και κάποιοι ποιοι ξεκίνησαν το ραπ και από πότε)
πάει κι αυτό

next

ντάξει αυτά δεν έχω άλλα προς το παρόν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου