Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Δεν είμαι καν σίγουρος αν ήθελα να καταλήξω εδώ


Και ήταν κάποτε ένας άντρας

αν και το φύλο του είναι άσχετο

ή μήπως δεν ήταν;

και τριγυρνούσε πέρα δώθε και έψαχνε γυναίκα για να ενωθούνε και αγνόησε τη συμβουλή που έδινε στον εαυτό του

δεν θα ολοκληρωθείς ποτέ

ναι αυτή ήταν, δεν έχει άλλο

κι έτσι τριγυρνούσε και φιλούσε γυναίκες και με ορισμένες έκανε και σεξ.

Και ήταν κάποτε μεγάλος και δυσκολευότανε πια να τριγυρίσει κι έτσι είπε να γίνει πιο ενδιαφέρων τύπος μπας και δε χρειάζεται πια να περπατάει 20 και 30 χιλιόμετρα κάποιες φορές για να έχει ωραίες γάμπες ή να ξεσκίζεται στο ποδήλατο και στο ποδόσφαιρο για να έχει ευλυγισία και αντοχή

και φαντάστηκε πως έγινε

και μπορεί και να έγινε, ποιος θα μας το πει με σιγουριά αυτό άραγε;

αλλά όταν αποφάσισε να δείξει πόσο ενδιαφέρον είναι ανακάλυψε οτι δεν ενδιαφέρουν τους πάντες τα πάντα κι έτσι στεναχωρήθηκε και σταμάτησε να είναι ενδιαφέρων τύπος

άλλωστε είναι γνωστό οτι οι σαντ τύποι δεν είναι ενδιαφέροντες

κι έτσι απέμεινε με τα δυνατά πόδια και μια υποψία ταλέντου σε ορισμένα πράγματα και η αλήθεια είναι οτι ήταν ενδιαφέροντα κάποιες φορές, ντάξει, παλευότανε ο τύπος ρε παιδιά, μην είμαστε και αυστηροί

όμως

επειδή τα πράγματα στη ζωή δεν είναι απλά, τα ενδιαφέροντα του πράγματα έπρεπε να μένουν κρυφά

και αυτός δεν κρυβότανε ποτέ πολύ καλά γιατί είπαμε, ταλέντο είχε σε  κ ά π ο ι α  πράγματα, όχι σε όλα, κι έτσι δεν μπορούσε να κρύψει τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντα του πράγματα, μόλις τον έβλεπες, αν σε αγαπούσε στα έδειχνε αμέσως και

όπως γρήγορα κατάλαβε

με το που μάθαινες ο,τι ήταν να μάθεις για αυτόν, καταντούσε βαρετός και ποιος να τον κατηγορήσει; η μόνη του αδυναμία ήταν πως δεν είχε υπομονή, 

που δεν είναι αληθινή αδυναμία

κρυβότανε πίσω από την ανυπομονησία του ο φόβος μην και μείνει αγάμητος

ή πιο σωστά να το πούμε, φοβόταν μην και δεν τον αγαπήσουνε

γιατί βλέπετε ήθελε ο βλάκας να τον αγαπούν όλοι, και κάθε φορά που κάποιος δεν τον αγαπούσε πολύ τρελαινότανε, έπαιρνε τα βουνά

ή τα στενά πιο σωστά

και τριγυρνούσε με μπύρες, με φαγητά και με μουσική σε ακουστικά και αναρωτιότανε τι έκανε λάθος, που τίποτα δεν έκανε λάθος γιατί ούτε κι αυτός αγαπούσε τους πάντες, όμως αχ, αυτός ο Γιώργος, μια ζωή ήταν εγωκεντρικός και απόλυτος, πολύ αυστηρό παιδί γενικά, δύσκολα έπαιρνε υπόψη του τους άλλους ανθρώπους, ειδικά αν μπορούσε αντί για αυτό να κάτσει και να κλαφτεί

γιατί κλαίγεται πολύ γενικά, φαντάζομαι φαίνεται

τελος πάντων που ήθελα να καταλήξω με αυτή τη φανταστική ιστορία

φανταστικής εκ της συσχετίσεως της με τη φαντασία, όχι φανταστικής επειδή γαμάει ξερω γω

α ναι, γενικά καλό παιδί ο Γιώργος, λίγο μαλάκας όταν νιώθει οτι δεν παίρνει αγάπη αλλά το ξεπερνάει όταν αναγκάζεται, μην τον κρίνετε αυστηρά, ο,τι μπορεί κάνει, στο τέλος θα πεθάνουμε όλοι έτσι κι αλλιώς οπότε

για να μην ξεχνιόμαστε

Χριστινάρα κράτα γερά, καλό παιδί ο Γιώργος, μην τον ξεσυνερίζεσαι, ραντεβού στα τσιπουράδικα, πολλή αγάπη λέει και φιλιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου