Κι εγώ ο χαζός ανησυχώ για το αν θα τα καταφέρω στο μεταπτυχιακό που θέλω να κάνω. Ρε χαζέ, άμα έχεις βγάλει βάρδια τούνελ αλόμα δίλιτρη, με 38 χτυπήματα και κομμένο φούρνο, τι φοβάσαι;
Κι εγώ ο χαζός ανησυχώ για το τι θα γίνει με τη Χ ξέρω γω. Ρε χαζέ, άμα έχεις βγάλει ψυγείο με νιρβανάκι, βάσκα και 5κιλο ενώ είναι κομμένο το ρομπότ για το τύλιγμα και τα τυλίγετε χεράτα, τι φοβάσαι;
Φοβάσαι ρε; Αυτό με ρωτάνε στη δουλειά όταν γεμίζουνε οι διάδρομοι και τα κουτιά έρχονται με ταχύτητα ηλεκτροκίνητου τρένου. Κι εγώ γελάω γιατί, πρώτον, δε φοβάμαι ποτέ στη δουλειά και δεύτερον, δε φοβάμαι ποτέ.
Για εκεί είσαι συ μανάρα μου. Κάνε αίτηση του χρόνου, παράτα τις σπουδές σου, για εκεί είσαι. Να έρθεις μαζί την πρώτη μέρα, και να μη σε βάλουνε συσκευασία σαν τις άλλες τις ξενέρωτες, εσύ είσαι για το ψυγείο μανάρα μου, θα σε βοηθήσω εγώ να βάλεις τη στολή, είσαι και 1,73, θα σου κάνει η στολή, μην ανησυχείς, και θα μπούμε μαζί στο ψυγείο, θα βάλουμε τα φουλφέησιζ και τα γάντια με τα αρχικά μας και θα πάμε στις μηχανές. Και θα σου μάθω και τα στησίματα που είναι εύκολα και τα στησίματα που είναι δύσκολα και μη σε ανησυχούν τα κουτιά και τα δοχεία που είναι βαριά, θα συνηθίσεις, κι εμένα μου φαίνονταν βαριά στην αρχή (και τώρα κάπου κάπου), και θα σου δώσω και το κλάρκ και θα σε βλέπω να πηγαίνεις την παλέτα πέρα και να επιστρέφεις το κλαρκ και θα φαίνονται μόνο τα μάτια σου από το φουλφέης και αυτά θα κοιτάω και θα γεμίζει ο διάδρομος.
Και στα διαλλείματα θα συζητάμε για το τι μηχανές έχει αύριο και αν έκοψε η εξέλ και πότε θα κάνουμε τούνελ, γιατί και τούνελ θα κάνεις και θα είσαι και γαμώ τις εργάτριες, εγώ είμαι σίγουρος οπότε, ρε βλάκα, παράτα τη σχολή και έλα να γουστάρουμε μαζί στο εργοστάσιο, ξέρω όλες τις κρυψώνες και έχουμε συχνά διαλλείματα, θα περάσουμε τέλεια, να το ξέρεις.
Κι εγώ ο χαζός ανησυχώ για το τι θα γίνει με τη Χ ξέρω γω. Ρε χαζέ, άμα έχεις βγάλει ψυγείο με νιρβανάκι, βάσκα και 5κιλο ενώ είναι κομμένο το ρομπότ για το τύλιγμα και τα τυλίγετε χεράτα, τι φοβάσαι;
Φοβάσαι ρε; Αυτό με ρωτάνε στη δουλειά όταν γεμίζουνε οι διάδρομοι και τα κουτιά έρχονται με ταχύτητα ηλεκτροκίνητου τρένου. Κι εγώ γελάω γιατί, πρώτον, δε φοβάμαι ποτέ στη δουλειά και δεύτερον, δε φοβάμαι ποτέ.
Για εκεί είσαι συ μανάρα μου. Κάνε αίτηση του χρόνου, παράτα τις σπουδές σου, για εκεί είσαι. Να έρθεις μαζί την πρώτη μέρα, και να μη σε βάλουνε συσκευασία σαν τις άλλες τις ξενέρωτες, εσύ είσαι για το ψυγείο μανάρα μου, θα σε βοηθήσω εγώ να βάλεις τη στολή, είσαι και 1,73, θα σου κάνει η στολή, μην ανησυχείς, και θα μπούμε μαζί στο ψυγείο, θα βάλουμε τα φουλφέησιζ και τα γάντια με τα αρχικά μας και θα πάμε στις μηχανές. Και θα σου μάθω και τα στησίματα που είναι εύκολα και τα στησίματα που είναι δύσκολα και μη σε ανησυχούν τα κουτιά και τα δοχεία που είναι βαριά, θα συνηθίσεις, κι εμένα μου φαίνονταν βαριά στην αρχή (και τώρα κάπου κάπου), και θα σου δώσω και το κλάρκ και θα σε βλέπω να πηγαίνεις την παλέτα πέρα και να επιστρέφεις το κλαρκ και θα φαίνονται μόνο τα μάτια σου από το φουλφέης και αυτά θα κοιτάω και θα γεμίζει ο διάδρομος.
Και στα διαλλείματα θα συζητάμε για το τι μηχανές έχει αύριο και αν έκοψε η εξέλ και πότε θα κάνουμε τούνελ, γιατί και τούνελ θα κάνεις και θα είσαι και γαμώ τις εργάτριες, εγώ είμαι σίγουρος οπότε, ρε βλάκα, παράτα τη σχολή και έλα να γουστάρουμε μαζί στο εργοστάσιο, ξέρω όλες τις κρυψώνες και έχουμε συχνά διαλλείματα, θα περάσουμε τέλεια, να το ξέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου