"είναι ικανός να σκοτώσει απλώς και μόνο για να απλοποιήσει τα πράγματα"

θα αφήσω εδώ τα συναισθήματα μου για να τ' απορροφήσεις όπως και όποτε θέλεις

από εδώ σου είναι πιο εύκολο ε; έτσι φαντάζομαι. άλλες φορές φαντάζομαι πως δεν τα θες, άλλες ότι σε κουράζουν, άλλες ότι τα σιχαίνεσαι, άλλες ότι τα περιγελάς.

αλλά τι νόημα έχει να σκέφτομαι τέτοια πράγματα; ας πούμε οτι τα θες

https://www.youtube.com/watch?v=KTUPBaO3Fwc

κι έτσι πάλι εδώ, να ακούω τα τραγούδια που μου στέλνεις κατά καιρούς και να μη μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, η σκιά μου έρχεται μπροστά μου και μετά εξαφανίζεται

και έρχεται μπροστά μου και μετά εξαφανίζεται

και έρχεται μπροστά μου και μετά εξαφανίζεται

και στο ποδήλατο μεθυσμένος θυμάμαι το τραγούδι σου και το χορό σου και το βλέμμα σου, ειδικά το βλέμμα σου όταν ολοκλήρωνες τις 1 2 φιγούρες που έκανες, που γυρνούσες να δεις αν σε κοιτώ, δεν ξέρω από τι, από ματαιοδοξία; από περιέργεια; από ανασφάλεια;

εγώ προτιμώ να σκέφτομαι οτι ήθελες να σε κοιτώ, κι έτσι σε κοιτούσα αχόρταγα να κινείσαι, να υπάρχεις, να διαφεντεύεις

έτρεχα στο ποδήλατο μεθυσμένος και άφηνα τα σάλια μου να τρέχουν γιατί είχα λαχανιάσει και δεν πρόφταινα να κλείσω το στόμα μου και έτρεχε το σάλιο στο σαγόνι μου κι εγώ λαχάνιαζα από τις ανηφόρες και τη σκέψη σου

και τελικά κατέληξα να σε σκέφτομαι, να λαχανιάζω και να μου τρέχουν τα σάλια

---αυτό κράτα από σήμερα, σε σκέφτομαι και μου τρέχουν τα σάλια---

τα σκούπισα προτού φτάσω σπίτι
και ξαναβρήκα την ανάσα μου πριν βάλω τα κλειδιά στην πόρτα
όμως νιώθω ακόμα την ανάγκη να σ' ακούσω να τραγουδάς
την ανάγκη να σε δω να χορεύεις
την ανάγκη να σ' ακούσω να μου λες να σε κοιτάξω

ξέρω πως θυμάσαι
γιατί θυμάμαι κι εγώ